رئیس شورای اسلامی شهر شیراز با بیان اینکه شیراز را باید مهد شعر و ادب پارسی بدانیم، اذعان کرد: تاکنون آنگونه که شایسته است از ظرفیت «سعدی» و «حافظ» در شیراز بهره نبرده‌ایم.
به گزارش روابط عمومی شورای اسلامی شهر شیراز، متن کامل اظهارات سید عبدالرزاق موسوی در آغاز یکصد و سومین جلسه علنی شورای اسلامی بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
امروز 27 شهریورماه، به مناسبت روز درگذشت استاد شهریار، شاعر معاصر کشورمان، روز «شعر و ادب پارسی» نامگذاری شده است. در این میان، شیراز را باید مهد شعر و ادب پارسی بدانیم. وجود دو گوهر گرانبهای فرهنگ و شعر و ادب پارسی، حافظ و سعدی - که سرمایه‌های نه‌تنها این شهر و استان، بلکه کشور و حتی دنیا به حساب می‌آیند- فرصت‌های باارزشی هستند که متأسفانه ما نتوانسته‌ایم از آنان برای معرفی شعر و ادب و حکمت فارس و این شهر و دیار، به خوبی استفاده کنیم، اما امیدوار هستم بتوانیم با کمک سازمان‌ها و نهادهای مسئول و انجمن‌های مدنی مرتبط، برای معرفی این روز و دیارِ این بزرگان بهتر از گذشته و به نحو شایسته‌ای عمل کنیم.
همچنین 30 شهریور در تقویم جهانی یادآور دو نامگذاری مهمی است که می‌توان هر دو را به هم مرتبط دانست؛ از طرفی بنا به پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران این روز به نام روز «گفتگوی تمدن‌ها» نامگذاری شده و از طرفی دیگر این روز را روز جهانی صلح نامیده‌اند.
گفتگو شرط اولیه و اساسی برای ایجاد درک و فهم مشترک در هر جامعه‌ای است، در جامعه بین‌الملل نیز که هر روز ارتباطات بیشتر و گسترده‌تر می‌شود، لازمه‌ی تعامل و ارتباط سازنده و مفید بین کشورها و فرهنگ‌ها، گفتگو است، همچنین موضوع «صلح» که خواسته‌ی همه ملت‌هاست نیز مبتنی بر همین "گفتگو" است و البته لازمه‌ی صلح نیز پذیرش اصولی همچون عدالت، برابری انسان‌ها، برابری حاکمیت ملت‌ها و برخورداری آنها از حقوق و تکالیف برابر در صحنه بین‌الملل است. در غیر این صورت مفهوم صلح همچون بسیاری از مفاهیم ارزشی دیگر، در حد شعار و بلکه ابزاری برای اهداف سودجویانه و یک‌جانبه‌گرایانه‌یِ زورگویان و تمامیت‌خواهان خواهد شد.
و بالاخره، روز 31 شهریورماه آغاز هفته «دفاع مقدس» است؛ ما باید تاریخ 8 سال دفاع مقدس را زنده نگهداریم. فرزندان ما باید بدانند که پدران و مادرانشان چگونه از این کشور و این نظام دفاع کردند؛ انسان‌های بسیاری جان خودشان را در شرایط بسیار سخت تقدیم کردند. بسیاری از مردان و زنان و جوانان و حتی کودکان ما، بخشی از جسم خودشان را فدا کردند. بسیاری از آنان بخشی از عمرشان را در راه کشور و نظام در زندان‌های رژیم بعث گذراندند. البته ملت ایران نیز با تمام توان برای دفاع از این کشور و هم‌وطنان خود پشتیبانی کردند. با این همدلی همه‌جانبه، ارزش‌های فراوانی در این هشت سال خلق شد و در مدیریت و اداره کشور به دستاوردهای بزرگی دست یافتیم.
در هر حال همه باید بدانیم که دفاع مقدس بخشی از فرهنگ، هویت و تاریخ این ملت و کشور محسوب می‌شود و باید آن را پاس بداریم. هرچند که متأسفانه باید اذعان کنیم در واقعیت، عملکردِ بخش‌هایی از دولت - به مفهوم عام آن- در زمینه‌ی حفظ، احیا و ترویج فرهنگ و ارزش‌های دفاع مقدس –اگر نگوییم برخلاف آن است- دست کم قابل دفاع هم نیست.