به نام خداوندگار اردیبهشت

خوشا سپیده‌دمی باشد آنکه بینم باز
رسیده بر سر الله اکبر شیراز

خوشا روز شیراز که این سال نیز با فیض رمضان کریم آمیخته است و نوای اذان و نیایش برکتی بیشتر به شهر هبه کرده است و از همین روزها و شب‌ها که قدرش از قدر هزاران ماه بیشتر است از خداوند بزرگ طلب آن دارم که سایه‌ی تیره‌ی این بیماری را که خاطر شیراز عزیز و جهان را مکدر ساخته است هر چه زودتر بزداید که شیراز نه لایق ظلماتست. 
قرن‌هاست که هزار پیر و ولی خواجگی شیراز کرده‌اند تا این خاک نیکروزان بماند و بماند بر مدار انسانیت، که شعر تر ریختند و فرهنگ گستراندند بر سر جهانیان؛ ما نیز به پیروی از آن اندیشه‌ی گران این سال‌ها به اعتبار رأی مردم خردمند و فرهمند شیراز و با سوگندی که بر آن‌ها نزد حضرت رب گذاردیم، کوشیدیم که ضمن ارتقای همه جانبه‌ی شهر و به پیوست آن، بن‌مایه‌ی شهر را که انسان است تعریفی تازه‌تر ببخشیم و انسان‌محوری را که زیست ارزنده‌تری به شهر خواهد بخشید، در صدر نگاه قرار دهیم، آنچه که شد و به فضل پروردگار خواهید دید، کاشتن بذرهایی است که ثمره‌ی آن را خود و فرزندانمان با توزیعی عادلانه در سال‌های پیش رو خواهیم یافت و صد البته برای این شهر هر چه در مقام خدمت انجام داده‌ایم کم است و کارهای نکرده بسیار.
که سعدی از حق شیراز روز و شب می‌گفت که شهرها همه بازند و شهر ما شهباز
امید که بماند به ناز و مردمش همواره در رفاه و رستگاری.

سید عبدالرزاق موسوی
رییس شورای اسلامی شهر شیراز 
پانزدهم اردیبهشت‌ماه سال یک‌هزار و چهارصد شمسی